Lieve Floris,
Je mama en ik leerden elkaar kennen via he internet. Ik kocht haar boek* in de periode dat ik net zelf opnieuw mama geworden was. Het boek bood veel steun en ik bleef haar volgen op instagram. Toen jij in haar buik zat raakten we opnieuw aan de praat en ging ik eens langs om me voor te stellen als geboortefotograaf. Het klikte meteen en ook je papa zag het helemaal zitten.
02-02-2020
De weken voor de grote dag hield ze me op de hoogte van de ontwikkelingen. De avond voor je komst ging ik vroeg slapen en maar goed ook. Ik kreeg rond 4u een telefoontje van je papa dat de bevalling begonnen was. Hij had ook de vroedvrouwen van Bolle Buik gebeld dus ik ging naar beneden en maakte ik me klaar. Ik at iets om wakker te worden en zette thee. Een half uurtje later kreeg ik opnieuw telefoon dat ik nog even mocht wachten om te komen. Gelukkig had ik nog geen thee gedronken en kroop terug mijn bed in. Tijdens het ontbijt die ochtend kreeg ik bericht van je papa dat de weeën goed op gang waren gekomen en het pittiger werd. Ik pakte mijn spullen en vertrok. Een klein uurtje later kwam ik aan.
Je mama zat in een zwembadje in de woonkamer. Helemaal in zichzelf gekeerd, ik probeerde me zo onzichtbaar mogelijk te maken.
Buiten was het grijs en nat maar binnen in huis hing een heel rustige sfeer. De haard maakte het extra gezellig en warm. Vroedvrouw Alexandra zette grote potten water op het vuur om het badwater op temperatuur te houden. Emma was je mama nabij en steunde haar fysiek en mentaal. Ze lette er ook nauwgezet op dat jij het goed deed in de buik. Ook je papa week geen seconde van je mama’s zijde. Hij zei niet veel, maar zijn hand op haar schouder was precies wat je mama nodig had.
Rond 10u30 voelde je mama druk. Onder leiding van Emma en Alexandra duwde ze elke wee goed mee. Wat was ze krachtig! Geen kreet, maar diepe ademhalingen zorgden er voor dat je vlot de weg naar buiten vond. Amper een half uurtje later om 11u03 exact kwam je onder water ter wereld. Tranen van geluk bij je mama, fonkeling in de ogen bij je papa. Je kreeg alle tijd om te landen op deze wereld. Met je lijfje tegen je mama aangeleund nog genietend van het warme water.
Wat later werd je mama uit het bad geholpen naar de zetel waar de nageboorte plaatsvond. De grootte van de placenta verraadde al dat jij geen kleine baby was. Je gewicht van 4.68 kilo hadden we echter nooit kunnen raden...
Na de medische checkups mocht je gaan skinnen bij je papa. Hij genoot er zichtbaar van om je in zijn armen te houden. Terecht trots om na twee dochters nu ook een zoon te hebben.
Ik praatte nog wat na met Emma en Alexandra, nam afscheid van je ouders en vertrok toen naar huis. Met een gelukzalig gevoel van warmte, respect en een prachtige ervaring rijker.
Lieve Floris,
Het was een voorrecht om er bij te mogen zijn en je geboorte vast te mogen leggen. Je mama had me op voorhand verteld dat ze 02-02-2020 een heel mooie datum vond. Dat heb jij blijkbaar ook gehoord. In de meest zachte omstandigheden die er maar kunnen zijn werd je thuis geboren. Op een zondag zonder veel verkeer zodat ik er ook op tijd zou geraken. Alles was precies zoals het moest zijn. Mijn hart wordt nog steeds warm als ik er aan denk.
Bedankt.
Liefs
Caroline